σιδηρώνω

σιδηρῶ, -όω, ΝΜΑ [σίδηρος]

(ενεργ. και παθ.) επικαλύπτω, περιβάλλω με σίδηρο («ἅμαξα σεσιδηρωμένη», πάπ.)

νεοελλ.-μσν.

(η μτχ. αρσ. πληθ. μέσ. ενεστ. ως ουσ.) oἱ σιδηρούμενοι

μοναχοί τού 11ου και τού 12ου αιώνα οι οποίοι υπέβαλλαν τους εαυτούς τους σε σιδερένια δεσμά για άσκηση

μσν.

1. εφοδιάζω κάποιον με σιδερένια όπλα

2. μτφ. δυναμώνω, προσδίδω ισχύ, χαλυβδώνω

μσν.-αρχ.

βάζω κάποιον στην φυλακή, οδηγώ στα δεσμά.